occitanissima

A l'Estivada non serai, L'estiu revèrta al mes de mai, E los amics non trobarai, A l'Estivada non anirai. Totjorn i a quicòm que truca Cada còp un daquòs davant. Quicòm que me pren a l'ase. Quand cèrqui la rota de Cayssiòls. A l'Estivada non vendrai. Solide, traparai pas la capitada Al cuol me pren la malautiá , Que vòls, a la fèsta als aujòls , Me rebali com'un cagaròl , Que cerca sa fuèlha d'ensalada . Me desencusi , entre qu'eissugui, Quatre lagremas, un parpalhòl, Se ven pausar a las parpelhas, Per me secar lo sang de l'arma. Que ieu me plori sus la calada. Torna mai una mala astrada Va, que serai pas a l'Estivada. I a pas que lo vin a mon atge Per me tornar l'espèr de mai; Lèvi la copa per l'Estivada ; Pels Diusses de la lenga d'òc.

Tòni l'òqitan Me sonan Toni l'òquitan . Per se fotre de ieu. Los grands parlavan pas que patés. Mas un jorn, lo meu paire demorèt tot sol per "la" parlar. Qualques còps , que venga a passar un pescaire , aval pèl riu. Alara i fasiá , com'un nèci, per que li respondèsson. Qu'avia legit , sai pas ont, que los borgès de la vila, tornavan al païs. pas que per parlar la lenga d'òc. Alara cridava d'amont: - « pican las trochas uèi?... » Cap de pescaire respondèt pas jamai en òc. Èri traça quand me sonèron Tòni l'òquitan. Que lo paire s'acapriçava de parlar sonque occitan. E que cridava de longa la lenga «de la Molièra», de la molhèr, coma disiá. Que la Molièra es un brave rivatèl a trochas... A la fin venguèt fat: que sabiá pas pus quitament parlar la lenga de Molière , o molaire , que sabi ieu? Que recentament me soi apercebut que seguissiá sa dralha. Que m'agrada a ieu , vist que lo monde se parla pas gaire e encara,...

Bicicleta de P Gayraud trach de "Per las colonas de Tarn"

Capitalista o l'òme coma un can , un gos , un chin Lo retorn. Los òmes de las nautas estudis comercialas. Tròban tròp cara . Una escòla per cada enfants, Una securitat sociala. Una santat per cadun. Una retirada assegurada. Un avenir fin finala. Dison, que sem tròp cars. Qu' agradem pas als Waren Bufet. De la planeta. Als amics de Bill Gates. A los de Pinot de Valenciana o de Betancourt . Totes malauts e falords d'argent. Aquò rapòrta ren. Dison. Aquò interèssa pas degun. Que la lutja es internacionala . Per son calòs de pan. Dempuèi que la parèt tomba. S'emplenen d'argent, coma d'unas boitas d'escobilhas . Dusc'al vomit... Alara anòncian lo temps finit de l'escòla, de la securitat sociala. L'òme es un can , un chin , un gos. Dison. E que cadun se deu s'ameritar l'òs. Que li paran sa man fineta . La que mestreja lo monde . En fasent rajar la sang.

J-54 . Cuba si. M'avian fisadas qualques informacions de primièra borra , los que coneisson Cuba. Mas lo problèma aquò's un problèma de fenhantisa . Pèl còp , me rendi compte que me soi enganat un o dos còps, e qu'aquelas dècas me van costar . Oc pas tant qu'aquò , mas.... Que l'idèa m'agradava e que l'astrada èra tròp bèla. I anèri d'a fons. Aquò's pas la mòrt de Turenne , mas.... Cal saupre que de Tolosa Blanhac , i a una ligason drecha ambe Roissy Ch de Gaulle. E qu'es pas la pena de passar per Orly. Subretot que las oras correspondon pas gaire; pels tranfèrts. Una trufariá d'OPODO pel compte d' Er França . E que te fòrça de te trobar un ostal per la nuèch . Mas ont? E que siague lo mens car possible , lo trobèri dins la cadena de las ostalarias de la « Primièra Classa ». E encara de se mesfisar que los tarifs son pas totes los meteisses , segond que siatz dins un luòc famós , a l'ombra crucifòrma de la tòrr...

Grand problèma, e polida clau. Las afars recentas ( cigarras a boldre , avion de la republica per prechar la solidaritat a Haiti , fortuna cò d'una vièlha richassa , servissètz vos se ne volètz ) e las autras afars que s'encadenan de longa ( las retrò-comissions, las vedetas de Cherborg, los comptes japoneses, la master carta blava e « gold » d'Elf per d'unas putanas de la republica, e la crompa de la rafinariá de petròli de Leuna, dins l'ex RDA,per ajudar Helmut ) mas ne'n i aguèt tantas e maites , de drecha coma d'esquèrra , sens comptar lo pet de Karachi , la venda d'armas a l'Africa , e los hlm de Paris, que se podèm trobar una per jorn. Totas vengudas de las escòlas nautas de la republica , de saventasses , totas d'òmes ensenhats o ensenhaires per o de l'ENA, Sciencas Po , Normala sup o issam d'escòlas de comèrcas o de drech . Afars nombrosas desveladas totas sia per lo Riton Encadenat , sia per Internet , sia encara per...

La pluèja. Et toi, que fais tu ici? E tu de que fas? Moi? Je fais de la pluie . Ieu, fau de pluèja Putain , à cette heure. Puta ara? Dans cette puanteur? Dins aquel fangas? Je leur donne la pluie. Lor done la pluèja Que fais tu de ta vie? E que fas de ta vida? Avec l'eau de ton puits ? Ambe l'aiga del teu potz? Que fais tu de tes rêves? De que fas de tos raisves? J'humecte les violettes. Banhi violetas. les orties et les farigolettes. ortigas e farigoletas Pour que demain j'ai encore envie, Que deman me torna encara l'envèja de leur donner la plui e. De far plòure Quel con ce mec! Qu'un ase aquel gus! A nous inonder de conneries. A nos asaigar d'asenadas, Avec sa rosée de merde. Ambe son rosal merdos.

L'ora es venguda de parlar dins lo micrò, E de dire la frasa rituala per veire si l'ase passa. Un dos tres, i a de la mèrda dins lo budèl. Los occitanofinalistes emplegan lo subjonctiu . Parlan françès milhor que los creoles . Autra remarca: De segur un pòble fièr los germans ; Que parlan pas encara françès E per çò de l'ortografa oblide pas d'i butar tres S o dos P. Que foguèsse disturbat per d'unas conaria sss as Qualas son aquelas sèrpPPs que siblan sus las tèstas . A quatre passses d'aci te lo farai saber . Comprès dos P tres S Don Diègue a pas de colhas , mas ten de còr.(Molière o Corneilha, o Raiçe ) E lo banèl, polidament , per minjar de formatge . Le còrse es remirable, lo catalan , lo basc; tanben Parlan melhor françès que Cristina Okrent a mòtò. Lo breton parla melhor que l'elsacian. I a pas fotò, me disia mon futur subjectiu . Mas aquò's del costat d'Argenteuil que se parla polidament albanes. Non? Vos en fotèt...

Messatge a un(a) falord(a) Quand torna Alan? Aquò's vos lo, (la) borrèl(a) , del temps que trabalhava, que telefonava de longa per espaventar la mieuna femna. La paura ela ne'n perdèt lo sòm... E ne tombèt malauta. Vos que vos faguessètz pas jamai conneisser, e que cada ser , a pron pena que quitavi lo meu trabalh, telefonava per demandar cossi se fasià qu'èri pas encara tornat (a l'ostal) . Entr'una annada. L'aprenguèri tres ans pus tard, qu' i creguèri pas. Era vertat... Uèi que tot aquò es luenh , m'arrive qualques còps quand me ven lo remembre, procha de la mieuna femna malautia, desesperada, e que demandava, cossi se sonava l' autra? Qual podià essèr aquèl(a) tortuaire(a) que nos volia crebar? A el(a) aqueste ser , una pensada, de pietat, e de tristum. Mas dius, qual aguèt pas un còp de sa vida l'envèja de tuar?