occitanissima

Arribèrem sul talhièr a siès ora e mièja . Marcial me mostrèt los ròtleus de Bacula. De que cubrir totes los plafons de l'ostal « te vau mostrar cossí far... Veiràs es simple coma tot...» Solid que comprenguèri pas sul pic lo rapòrt entre los ròtleus e lo gip. D'en primièr nos cal bastir l'estaudèl. Lo Marcial me mostrèt cossí bastir l'empont a son auçada :un mèstre seissanta cinc que me remembre plan . Me diguèt : « pas besonh de bancairons a quatre patas; te vau mostrar». Pas besonh de bancairon . Sufís de clavelar tres plancas per formar la letra tau . Te'n cal preveire tres per anar d'un costat l'autre del membre . Las sonava los sostens , coma per las popas. Me diguèri un jorn que lo gip liquide que raja sembla la lach . Ne butèt un a la paret ,un al mitan , l'autre a l'autre costat de la paret . A flor e a mesura que pausaràs las plancas, me diguèt, oblidaràs pas de las clavelar su...

Maria e Silvia Maria e Silvia son dins un batèu , La filha tomba. Qual demòra? Nosaus . Per de que far? Ren! Ren que de gaitar los trens ! L'alba , l'estiu e l'ivèrn, lo cèl, e la tèrra e la luna Pensar sonque lo voida. E las causas oblidadas Maria e Silvia dins un batèu? Qual demòra? Quora la filha tomba. Nos ! Palaficats! Dins lo silenci , ame la nuèch per flassada , muts .

Benastrucs los que son jamai partits endacòm mai, los que vivon lor libertat, egalitat, frairetat dins lor ròdol, vist que se creson  estajants de França : un  pais de quimèra . Mas ame la mòrt del paire , me trempèri dins un autre banh tot plen de la realitat crusèla , aviái pas encara compres cossí lo vilatge me mancariá un jorn. Un matin daissas lo pais, te' n vas e te despuèlhas , d'una pèl que tròbas ridicula , qu'es pas cap a la teuna talha, la prautís sens pietat la pèl del vèrm que t'a vista fòrçir, espetar fins a venir un òme . Fins ara t'agradava la pel de canilha estrecha que te plegava dins sa musica dolça , sas paraulas occitanas , que t 'aparava de la vilenia del monde , un monde d'amistat, de calor , que te fasiá coma un mantèl de remembres , que totas los amics e la familha i avia escalprat son nom, quitament son escais nom, coma òm fa ame los que devon se portar un gip après una fractura d'un braç, d'un...

"dream"

La nuèch me plega de sa flaçada arnada , vesi las estèlas davalar e las ombras s'espandir per las fenèstras de las tampadas dubèrtas, vesi lo balanç de las pibols me mostrar lo caire de la cambra d'ont sortirà un gigant , acarnassit que me peltirarà jol lièch pissatòs , qu'es lo lièch de ma paur , lo lièch jamai fach , coma un dever d'escòla d'estiu , la luna sembla li mostrar lo camin. Me ten de bufar dins l'aire fresc mon alen brumós que m' endevinha, que sortís per ma boca messorguièra. Ai pas paur . Non ai pas pas paur. Soi vengut òme. Mam a dich qu'anavan m'ajudar e que m'esperavan al cap. Uèi avèm tot oblidat de las condicions de vida d'un còp èra. Pas de calfatge dins las cambras sonque dins la cosina . Pas d'aiga cauda per se lavar. Una traça de lum de 25 watt al plafon per t'esclairar e qualque còp cap de comutator , mas dos trassas de fial que sòrton de la parèt , e que cal fregar a palpas per far n...

L'èrba d'agram   

Cap Creus per Maria Francesca M.   Cap d'Agde de Maria       Cadaquès tot còp de Maria .

La mòrt del paire seguida novèla_ recaliu. -Mam ça pegue... Maman me fa tastar la confitura. Trempa lo dèt guinhaire dins la confitura e lo me passa suls pòts ,  dins la boca , e ditz trufarèla - «chuca gargamèla». Disi: pu.... c' est bon , je me carre .... Vertat que me carri al retorn de l'escòla . Maman me prepara doas tòstas de confitura que machugi en bevent un veirat de lach. Raja sus las bragas la confitura , me ven las bregas labrosas e pegosas . Me soveni de l'estiu subretot e sa lum estranha. Lo solelh dintra per la fenèstra que se dubrís sul miègjorn.. L'ivèrn es tròp bas, lo solelh i dintra pas gaire dins la cosina a causa d'una bastissa de ciment.  E ieu m'engola lo pan , en estudiant lo voide de patz que nais dins mon cap,  mentre que finti  la nívol de posca que dança dins lo rai. Qualques còps me pren entre sos braces e me sarra fòrt contra sas popas e ieu de pensar : dieu baste que dure aquel moment . Ren...

MESCLADIS

Aquò's pas lo meso que pren  l'òme . Es l'òme que se pren lo meso   en plena clòsca, o pusleu dins lo pitre .... Cai jos la còsta a CAPDAGUEDEUX coma ditz lo GPS e Didier Dechamps quand parla dins lo pòste  . Vos aconsèlha lo restaurant del Grau  d'Agedeux , a la boca d'Herault , qu'es pas car e bon, que poirà sembla normal, vist qu'an los peisses que volon e meteis las ustras de Bosiga . Endacòm es lo còp de massa. E los plats subregelats. Se sona  Las Ondinas me sembla. O lo Marin del Grau que te sabi pas mai. mon amor  de femna e ieu capitani del Titanic Tot va plan e coma disià lo grand avèm fach mai de la mitat....

ESCLAU