occitanissima

La fusada occitana a viatjada uèch sègles ambe la velocitat de la lum. A traversada lo sègle de las lums , lo mesprètz francés , las guèrras de religions , las de Napoleon, l'esclavatge , e per acabar las guèrras colonialas. O faguèt a mans nudas ambe per unenca ajuda son carburant d'umanisma La fusada encaparà lèu de se pausar.... sus la nòstra Tèrra  que se sona : Occitània.

Me remembri que traversèri la sala coma un funambul . Per astre una tropelada de servicialas desturbavan l'atencion dels obrièrs atalentats , mentre que montavi l'alèa centrala de la cantina. Que me trobavi la preda d'una meuna obsession, nascuda del jorn que me calguèt anar cercar de cigarretas per Marcial, al vilatge , dempuèi qu'èri passat davant lo miralh d'una veirina ,que me tornèt l'imatge d'un esparnal pietadós , ame de bragas que s'acabavan a mièg pompilhs , e que laissavan endevinhar mai que la teunesa del teissut al nivèl del fons . S'i vesiá lo jorn e la color de l' eslip qu'el meteis se sarrava del nanòmèstre en tèrme d'espessor . Es aqueste jorn que comprenguèri que tant valiá melhor far rire qu'empusar la pietat, pièger lo desir . Fugiguèri las lums o los rais del solelh, lo contralum èra vengut mon enemic .  Aquela morala crusèla teniá pas qu'a un parelh de bragas, qu'a fòrça...

Letra a un amic catalan. En 2012 , una còla d'òmes fòrça simpatics s' acampèron del costat del Borget , pròcha de Paris , per cambiar la politica de França. Totes s' enrabièron mai que mai contra l'enemic de la finança e de las bancas, ame davant , quilhat tal un gal de totas las plumas, que se sonava ( e que se sona encara) , François Hollande, un fum de monde l'acompanhavan, e lor arribavan de cantar l' internacionala coma los minaires de la Sala , per dire, ne'n venguèt d'autres totes pus acarnassits a tombar lo «sistèma» coma disián de l'expleitacion de l'òme per l'òme , de l'òme per la femna , o al revèrs l'expleitacion contrarotlada de l'un per l'autre. Tre la debuta me diguèri van tròp luènh. Òm pòt reformar sens copar las clòscas. Per de qué cridar tan fòrt? M'arribèt de me demandar se caliá votar per d'extremistas...Voliàn tot espetar. Que la parèt èra tombava miladiou. Lo pòble pel cò...

La volontat d'un papa o la naissença de França sus las  roïnas occitanas  Bon, soi d' acòrdi sul subjècte de l'amenaça que representava la butada del catarisme dins Occitania e sul punt que l' Innocent III se sentiguèt forçat de copar las alas als eretges que nasejavan suls territòris dels comtes de Tolosa e de Trencavèl. Mas tot aquò es un pauc cort, e resumís mal la fam de poder d'un òme de gleisa, avesque entre los avesques del monde crestian, e que decidiguèt de se levar contre lo poder del emperador germanica . Aquel avesque que se sonava Gregori , èra un avesque "putschiste" , que refusèt de prene sa placa, e ren que sa placa dins la ierarquia ortodòxa. D'en primièr cal saupre que Roma un còp èra vendiá las cargas de glèisa coma uèi se vend una liçença (franquesa) per una granda marca. Per exemple un òme que voliá venir un avesque , deviá far lo viatge de Roma , ambe fòrca argent dins la borsa , que dempuèi lo sulhe...

Al caireforc de l'estrada d'Amiens e de la rota granda de Tarlefesse , ont los camions entamenan la davalada en trantolant , en craïnant ame un tindament de claxons , qu'anòncian l 'arribada als fuòcs roges o verds , de la dintrada de la vila , Ham se pren des manièras de citat granda . Mas quand òm ròtla un pauc , un còp traversat lo passatge de nivèl e lo pont de fèrre sul canal, Ham es pas qu'una vila pichona de la campanha , un pauc pus granda qu'una vilòta , sembla que la carrièra principala poiriá èsser la d'una vilassa mejana industriala del nòrd. Canal , rota e camins de fèrre e tot negat dins la tuba que monta de contunh de la tèrra , coma la que raja a plen de las chiminèas nautas e negras de suja, de las usinas de tota mena que se tutejan al long del canal del nòrd. Sul canal passan las barcassas que carrejan cinc mila tonas de blat , de carbon , de fèrre , de bledarabas , de maquinas , de canèlas gigants e me pareguèt que l...

L'occitanisme un sòmi? L'occitan una lenga ? L' òme occitan existís? Uèi e de mantuns còps ausissèm se pausar las questions sus la realitat de totes los mots derivats del mot primièr òc? Vertat qu' Occitània sembla perduda dins la bruma , coma la citat negada d' Ys. Solide qu'avèm de nos pausar la question sus l'estacament qu'avèm de l'idèa que dins nòstre miègjorn , i a encara per transparéncia , quicòm que revertariá un pais, que poiriá , que deuriá viure , e vertat que viu encara e totjorn. Clar que de pausar la question d'aquel biais , aluènha fòrça totes los que tròban òrra, l'idèa de parlar una lenga comuna ame los estrangièrs del vilatge vesin, e que «còdan» al nivèl de la familha , del vilatge , a mai al nivèl d'un despartament . Ambe lo TDF Mistral mòstra que sap , tre la debuta, que lo «miègjorn ten una lenga , veire un tresaur». Ten lo meriti grand d'aver escriu lo TDF qu'es pas gaire ...